قهره قهره قهرم

امروز صبح وقتی از خواب پاشدم همه خونه رو جمع و جور کردم فقط پولایی رو که دیشب پرت کرده بودو از وسط خونه جمع نکردم و رفتم اداره.

اداره هم خوب بود فقط صبح خیلی دم ادارمون شلوغ بود آخه تشیع شهدای انفجار زاغه موهمات کرج تو ستاد مشترک سپاه بود خ.ا.م.ن.ه.ا.ی هم اومده بود هیچ کس رو تو ستاد راه نمیدادن مردم همه بیرون بودن حتی شهردار منطقه و دارو دستشو راه ندادن تو، اونام توی خیابون ولو بودن.من که از پنجره اداره داشتم تماشا میکردم ولی آقایون همه دم در بودن. نمیدونم تو ستاد چه خبر بود ولی نزدیک ساعت 11 بود که دیدم سیل جمعیت به راه افتاد رفتن بهشت زهرا

ما نفهمیدیم آقا کی و از کجا اومدو از کجا رفت. من همش منتظره هلکوپتر بودم ولی چیزی ندیدم.

مامان امروز برا جشن عید غدیر با دوستاش رفته بود برج میلاد باهام یه کاری داشت اومده بود دم خونمون مجبورم شدم نیم ساعت آخرو مرخصی شخصی بگیرم بیام خونه چون مامان دم در مونده بود.دلم خیلی شور میزد با خودم میگفتم اگه بیاد پولارو وسط خونه ببینه میفهمه چرا دیشب نرفتیم خونشونو دعوامون شده...

خودم باور نمیکنم با چه سرعتی در خونه رو باز کردم از پله ها دویدم بالا در واحد رو باز کردم قبل از اینکه مامان از پله ها بیاد بالا پولارو از وسط خونه جمع کردم گذاشتم توی کمد، خدارو شکر مامان نفهمید ازم پرسید چرا نیومدی گفتم سیا سرماخورده یه دفع گفت حال ندارم خودت برو منم گفتم جلو دایی زشت بود تنها بیام منم نیومدم مامان میگفت میومدی،خبر نداشت دیشب چه حالی داشتم،به هر حال به خیر گذشت ماست مالیش کردم مامان چیزی نفهمید.

به مامان خیلی اصرار کردم شب بمونه به بچه هام بگیم بیان اینجا قبول نکرد بعد 1 ساعت نشستن گذاشت رفت.منم سریع ظرفای میوه رو جمع کردم و دوباره پولارو پرت کردم وسط خونه،داشتم ظرفارو میشوستم که اقا از سرکار تشریف فرما شدن از راه اومد تو آشپزخونه بهم سلام کردم منم جواب ندادم دلستر خریده بود یه لیوان برا خودش ریخت یه لیوان برا من، به رو خودم نیوردمو کارامو کردم.

کارام تموم شد اومدم پای کامپیوتر دارم مینویسم اومد منت کشی دید دارم مینویسم گفت آدرس بده برات نظر بزارم باز محلش ندام رفت سراغ تلوزیون دیدنش.

این وبلاگو خودش برام درست کرده ازش اطلاع داره برام مهم نیست اگه مطالبمو بخونه اینارو برای دل خودم مینویسم .

اصلا دوست ندارم دیگه باهاش حرف بزنم میخوام واقعا این دفعه باهاش قهر کنم بفهمه یه من ماست چقدر کره داره...

دیشبم بهش گفتم دیگه رو من حساب نکن.همیشه همین رو میگم ولی باز یادم میره باز مایه میذارم. یه وقتایی با خودم میگم من نباید برم سرکار باید خودش به تنهایی مخارج زندگی رو تامین کنه نمیدونم آخه با این مخارج کمر شکن زندگی میشه نرم سرکار!!!!!!!!!

امروز سرکار یه تست روانشناسی(پیش بینی) پر میکردم اولش میگفت یه آرزو بکن، من آرزو کردم انقدر مرفه بشم که دیگه لازم نباشه بیام سرکار. یه سری سئوالات داشت جواب دادم خیلی بامزه بود خوشم اومد پیش بینیش خیلی دقیق بود آخر سر هم گفت به آرزوت میرسی،انشاا... 

همش میاد منت کشی و سرک میکشه تو کامپیوتر ولی کور خوندی خیلی بچه هستی منم باید مثل خودت باشم قهر کنم قهره قهره قهرم.